In 1989 zag het er naar uit dat de familie uitgebreid zou worden; we reden toen op een Kwasaki Z1300 met Vetter kuip en koffers. Wettelijk was het niet mogelijk hier een zijspan aan te bouwen, vandaar dat we op zoek gingen naar een zijspancombinatie.In de Moto 73 of MOTOR stond een artikel over een Yamaha 1200 met een Midi zijspan van EML. EML is een zijspan fabrikant in Neede Nederland, de toenmalige dealer was Wout Broer uit Hengelo. Toen we daarheen reden raakten we met Wout Broer aan de praat. Hij vertelde ons dat er een nog sportiever span op de tekentafel lag en verleiide me om bij EML te gaan kijken. Hoewel er toen nog geen prototype bestond stonden de tekeningen me wel aan en omdat we de tijd hadden om te wachten en omdat Wout een lucratief aanbod deed heb ik de combinatie Yamaha FJ1200 & EML Speedline toen al gekocht. Toen we het span op de motorbeurs IFMA in Keulen voor het eerst zagen werden we niet teleurgesteld. Afwachten was hoe het zich op de weg zou gedragen inderdaad afwachten want het span moest eerst nog naar de MotorRAI. Om toch wat te wennen aan een zijspan konden we een URAL 650 DNEPR lenen. Ik moet eerlijk zeggen dat de eerste meters op een zijspan niet meevielen. Toch heb ik op die Ural best leren rijden en veel mee gelachen want wie verwacht nu dat zo'n ding ook een achteruit heeft. Een kameraad van me die al jaren zijspan reed ( Sjaak van der Stek) heeft me geleerd hoe hard je met een Ural door de bocht kunt, toen ik echter een keer moest stoppen terwijl hij dacht dat ik rechtaf ging knikkerde hij uit de bak. Toen ik de Ural terugbracht bij Wout Broere en de Speedline meenam bleek dat ook de wegligging van de Speedline fenomenaal is. Een paar weken later belde Wout me op of hij het span mocht lenen voor een rijimpressie door de redakteurs van het weekblad MOTOR. Ergens was ik er niet blij mee maar om een objektief beeld te krijgen van de prestaties van het span was het toch ook wel verleidelijk zeker toen ik hoorde dat Toon van de Vliet er mee zou rijden. Dat is iemand die de ins en outs van zijspanrijden tot in den treure beheerst. Het artikel is te lezen in de MOTOR van 6 december 1990. Enige citaten (natuurlijk alleen de positieve) "sportief met een hooffdletter S" ; "zeker harder dan 200 km/uur" ; "uitstekende wegligging"; " Snel rechtsaf is zalig, maar wat dacht U van harder en harder linksaf". Eindconclusie was: "een veilig snel voertuig met ongelooflijke sportieve eigenschappen." Na inmiddels al weer 5 jaar met het ding rond te rijden zonder mankementen kan ik alleen maar zeggen dat het een fantastische machine is het enige nadeel is dat de achterband nogal snel glad is.